icarus slodderige regens kwijlen terwijl een spiegel van land het gezicht vormt waaraan stoppels ongeschoren prijken in de rimpels van een tractor spoor. de witte icarus licht op tegen een grauwgrijze achtergrond van ongehuild verdriet en laat een omgekeerde schaduw vallen over het zompige bruin. hoe zal het gevoel aan de achterkant van de zon, waar het licht steeds mooier … Lees verder
Plekjes inParkstad: de Worm in Rimburg
Plekjes inParkstad: de Worm in Rimburg. Widdy72 dicht erover.
Plekjes inParkstad: Pancratiusplein Heerlen bij nacht
blik op het plein licht valt in blokken over de spiegeling van de stenen schokkerig hard en bloot. lijnen leiden strak de paden van dorst en lust. vogels die we niet zien zwenken fier in ronde bogen los van ketens van plezier. gebonden aan een pui tracht ieder zijn verdrukking weg te vegen met de scherven van lege keilen vol … Lees verder
Plekjes inParkstad: Brunssummerheide nabij Roode Beek
paarse blos terwijl ik zin heb in paars zweeft mijn vlees en bloed weg van het geraamte. ik vlieg tussen herten en verhalen op en neer. de schim van het schuimbekkende monster rent onverdroten in rotvaart weg van mijn nieuwe realiteit. verzorg ik mijn verleden nog wel met gepaste regelmaat? is mijn toekomst al voorzien van labels? de tijd dat … Lees verder
Plekjes inParkstad: pad nabij Oliemolen Heerlen
kever soms liep ik wel eens door als duisternis via sliertige takken naar beneden dreigde te vallen. maar na die ene keer toen ik een deuk liep in jouw pantser heb ik altijd even gewacht voor de tunnel of jij weer op mijn arm kwam. ik vroeg jou of je bloed zo zwart was als je schild of je val … Lees verder
in de schaduw
door het donker worden wij omvaamd in de schaduw van het godshuis zo midden in de nacht als de mantel der liefde onze honger poogt te stillen lampjes als geniepige oogjes loeren naar onze strelingen van ongewende toenadering tot elkaars warmte en diepe schatten willen we komen jij en ik aan de rand van onze afgrond in de schaduw van … Lees verder
halte coriovallum
we hebben een kwartier en de tijd tikt door. maar ooit liep hier decimus op de heirbaan vanuit aken. hij wilde niet naar hier en heirbanen zijn recht maar ze kennen geen genade in kuilen vastgeklonken keien. het was hier dat hij viel al zijn zaligheid in het stof en niet méér wilde dan hetgeen deze plek hem bood. ongebreidelde … Lees verder
Drie kwatrijnen
1. Het leven slaakt in kalme rust een kreet van dieper hartenlust naar ver gelegen dorre oorden waar liefde enkel wreedheid sust. 2. Vertrokken grimas, bloedend hart het einde grieft mijn naakte smart. Verruim mijn beeld van blinde hoop Laat zien welk onrecht jou nog tart 3. Verlost van koude nachten met een brits als liefdesstapelbed, nam ik jouw lichaam … Lees verder
Smeuïg
De smeuïgste verhalen draaien om wantrouwen vanuit een gezonde dosis nieuwsgierige menselijkheid De smeuïgste verhalen blijven altijd boven drijven in het moeras waar eerlijk- en oprechtheid steevast zinken De smeuïgste verhalen zullen altijd blijven bestaan zolang gesprekken verder reiken dan klessebessen over het weer De smeuïgste verhalen draaien de plastic deksel van een veel te lang gesloten verwaarloosde pot pindakaas