Knoopjes

In Mensen, Poëzie door Widdy72Plaats een reactie

gedicht-jan-20190319

U ziet in mij uw broer, uw vader,
uw vriendje van weleer misschien.
U kijkt naar mij vol twijfel, angst,
bijzonder schalks maar u kunt zien.

Het ruikt niet naar uw pudding vroeger,
uw vlaai, uw maaltijd voor een feest.
Ik ruik kapot gekookte groente
maar dit is wat uw hoofdje leest.

Uw bovenkamer is geen kamer,
geen zolder, serre om te zitten.
U komt er enkel om te turen,
uw levensfilm tijdens het pitten.

Ik speel geen rol nog in uw slaap
mijn scènes zullen ooit wel komen.
Ik zie uw knoopjes van heel vroeger.
Verzet u niet, geniet uw dromen.

Over de schrijver

Widdy72

Schrijft gedichten in het Nederlands en in het dialect. Soms gaat het puur om het delen van een gevoel. Af en toe is het onderwerp ingegeven vanuit de actualiteit. Maar altijd is alles doordrenkt van kreten recht uit het hart.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.