Toen jij naar haar toe ging
op die dag
vol grauwe waarheid
ging je niet alleen
naar een onbestemd avontuur.
Je liep met stoere tred
weg van hier en
weg van mij
gemengd met gevoelens
naar liefde aan een zijden draadje.

Toen je naar haar toe ging
werd verlangen naar
omgezet in
lijden om
nu zestien jaar geleden.
Terwijl je trachtte
nog iets te redden
van je leven
hoorde je het schot niet meer
dat jou onverbiddelijk liet zakken.

Toen je naar haar toe ging
nu zestien jaar geleden
verliet je mij
en haar.
Je verliet jezelf
en begrip voor een wereld
waarin barbaarsheid welig tiert
kun jij nooit meer krijgen.

Over de schrijver

Widdy72

Schrijft gedichten in het Nederlands en in het dialect. Soms gaat het puur om het delen van een gevoel. Af en toe is het onderwerp ingegeven vanuit de actualiteit. Maar altijd is alles doordrenkt van kreten recht uit het hart.