het smachten
naar verlangen
om zielloos
in het leven
de martelingen
van hebzucht te
blijven incasseren
bleef ver weg
die avond waarop
wellende ogen
door tranen
verzachtend het
beeld projecteerden
van graaiende
blinde door wellust
gesmoorde van
valsheid geschifte
verzonnen demonen
zo voelt dus vrijheid
geschonken door
hen die ons kennen
van halve waarheden
diep in hun binnenste
vergend het uiterste
van onze drang
naar beluisterde
woorden van dank
en onafhankelijk
oordelend of ze wel
toespitsen op het
besef van de rol
in hun waanbeeld
verfilmd in zwart wit
waar het bloeden
niet kleurt en de
pijn in het grijs
als een stervende
zwaan van ons
heen is gegaan
vrijheid verzacht
maar maskeert
nochtans wel
het halve verhaal