De stad is in verdrukking
Ze ademt kort met stootjes
Nieuw gebogen leven rukt
op naar geklonken verleden
De loep verschaft een doorkijk
Een getekende indiaan ziet
spelonken in onze vrijheid en
barstjes in oude fundamenten
De hijskranen bouwen verwoed
aan een onbegonnen verleden
Een witte reus voor de toekomst
die nu nog even knielt totdat hij
neerkijkt op voetgangers, fietsers
handhaving, muzikanten en zij
die iets anders trachten te vinden
op dit beklemmend smalle pad
de scheiding tussen oud en nieuw
op de grens van zweet en tranen
Het hart van de stad overkoepelt
alles wat op straat heeft gelegen
Je ziet mensen opzichtig twijfelen
aan de juistheid van de uitkomst
De indiaan kijkt en kijkt en ziet
hoe de weemoed zachtjes hoopt
op een doorstart van oude glorie
een bypass vol met nieuw bloed
Over de schrijver
