Het is feest, mensen vieren een herinnering,
een dag, een bijeenkomst lang geleden.
Een besluit voor een keuze en
de keuze voor een besluit:
voor acht uur werken
voor verandering van rechten
voor behoud van de vrede.
Men viert acht uur werken door het niet te doen
op deze dag, deze dag van de arbeid.
Communisme vierde behoud van de vrede
met parades, machtsvertoon en militaire marsen
op deze dag, deze dag van de arbeid voor behoud van de vrede.
Het is feest, mensen ontspannen en genieten
voelen zich vrij en ongedwongen.
Limburg wordt overspoeld, het krioelt er
van de Belgen, van de Duitsers
van hen die nu geen bergen hoeven te verzetten.
Euro’s vallen met bakken tegelijk
door de gaten van de gapende handen,
die nog sidderen en rillen van noeste arbeid,
acht uren lang was men gisteren in de weer.
Zo niet vandaag op deze dag, deze dag van de arbeid.
Vandaag wordt gewinkeld, gegeten en geproost:
op de dag van de arbeid wordt niet meer gewerkt.
Over de schrijver
