’t is ’s nachts nog good koat en aaf en tou likt ’s murgens soegaar nog get sjnei. Mar zoe gauw wie d’r daag opkunt, lieët de zon zich och alwer zieë. Uuverdaag is ’t in de zon al gans aagenaam. Uuveraal zieste dat de natuur zich vuurbereid op ’t vuurjoar.
Op weg noa d’r Sjeet
Op d’r weg van Heële noa d’r Sjeet, ligke onge in Leenhof de plantsoene langs d’r weg volop in kluur. ‘t Paars van de crocusse en ‘t geël van de narcisse sjteëke prachtg aaf teëge ‘t donkergreun, van ’t opkomende graas. Links van mich sjtrekt zich ee honderde meters lank, groeët good-geël sjtoepeleveld oeet. An de uuverzie doavaan begint d’r Kappelerbusj deë durchlupt bis an de Leenderkapel en noa de angerzie bis an kastieël Sjaasberg. Get wieërop onge an d’r Sjtreëperberg sjplitst d’r weg zich. Doa lupte an twieë zieë wieër bergop langs d’r Sjtreëperbusj. Boave an d’r berg, woa d’r busj ophuët en d’r gesjplitste weg wer bijee kunt gieëft ee sjtoplich aa dat al dat sjuns dat juus an mich vuurbij is gegange uuvergeet in sjtee en betong.
Sjtumme
’t Is de tied dat ongeveer an giddere lampepoal ee dreihoeksbord hingt mit sjwoar oeetvergroeëte foto’s van luu die d’r op oeet zunt um in d’r geminderoad te kome. Ze wille als volksvertegenwoordiger de welt verbeëtere, opkome vuur de luu oeet de ege sjtroat, de ege wieek. Sjtum op mich, want ich kin ’t versjil make, rope ze daan, mar wat opvilt is dat de helft van de luu nit ins geet sjtumme umdat ‘t ze nit interesseert. Ze dunt toch wat ze wille, woarum mot ich daan nog sjtumme is ee veulgehoeët argument. Vuur d’r geweune burger is ’t politiek getellewel koom nog te volge.
Touwgeplekte winkelroete
D’r weg veurt wieër durch de Sjtreëp. Vreuger woar dat nog ee gans leëvendig sjtuk van d’r Sjeet. Uuveraal kling middesjtanders, Inne sjlechter, inne bekker, d’r kapper, inne greunteboer, d’r lunchroom, en de wieëtsjafte. D’r Jamin, deë van die frisje pletskes, d’r milkboer en sjnuutswinkel van ‘t Maria. Voet… nieks mieë van te zieë, touwgeplekte winkelroeete.
De ouw kirk
Uuver de sjpoorbruk van ’t miljoenelijntje richting d’r maat numt de leëvendigheet langzaam tou. Ee bietje als einzelgänger op ee eiland an de Hoofsjtroat likt nog de ouw kirk van d’r Sjeet, prachtig gerestaureerd. D’r weg d’r langs lupt uuver ee sjtuk gronk woa nog nit ins zoe lang geleie graver loge. Mar och de kirk hat ’t sjwoar. Och doa veule wie langer wie mieë luu zich nit mieë heem. Och doa is ’t al lang nit mieë d’r hieëmel op eëd.
D’r maat
En daan kome vieër aa in ’t leëvendig centrum van d’r Sjeet. D’r maat woa alle soate supers en prieesvechtere te veenge zunt. Mar och nog inne klinge winkelier deë doa al ee paar generaties lang d’r kop boave water hult. Doa kinste terech vuur ing krant, alle roddelblaar dieste dich mar kins bedinke, de glossybeuksjes of ee peksjke cigarette. Och kinste doa die geluk veenge mit ee krats- of sjtaatsloat. Direc d’rneëve ing van de vieef wieëtsjafte die nog te veenge zunt op d’r Sjeet.
Noa heem
D’r Sjeet is al lang d’r Sjeet nit mieë, mar nog ummer kom ich doa geer, zieëker went ich op heem aa vaar en d’r Ekebusj zien woa vieër als keenger mit d’r opa hingonge en woa vieër op d’r zankberg hant gesjpilt, woa vieër vuur de sacramentsprocessie varens gonge plukke um de sjtroat te versere. Aaf en tou loop ich nog durch d’r busj, noen mit mieng ege klingkeenger. Van d’r zankberg en de zankvlakte is nit veuel mie te zieë. Noen broeze doa de moutainbikers an os vuurbij en lope allerlei hung, woa ich floep vuur han, los ronk. Mar Ich hoat och van dat sjtuksjke Sjeet en d’r weg van Heële doahin is mich leef.
Over de schrijver
