’t is vuurjoar, uuveraal duije de vuurjoarsblômme zich tusje ’t graas durch noa boave. Bonte klure herinnere an ee paar weëke doavuur wie de luu hei oeet ’t durp oeetbundig de vasteloavend hant gevierd. Drei daag lank inne bonte sjtorm. Noen zunt de peksjkes alwer gewesje, gesjtrieëke en op d’r zulder voetgehange. Och ’t peksjke en d’r rok van d’r Prins van de sjtad.
De sjpasskapel
D’r Haarie Noeëtsvol woar erg moezikaal. Ee paar joar geleie houw heë same mit d’r Wielie Paprika en d’r Eppie Fleutekiees ing richtige Sjpaskapel opgerich. Ze houwe get twieëde en dreide hands instrumente op d’r kop getikt en nog get richtige moezikante um zich hin verzameld. En vanaaf dat moment trokke ze gidder joar ronk en gonge ze mit in d’r groeëte optoch van de sjtad. Dat woar nit onopgemerkt geblieëve, want ze woeëte mit hun ‘Hoaf Vol Harmenie D’r Kwetsjbuul’ och al ins op zitsunge en proclamaties gevroagd um te sjpieële. De organisatore houwe zoë ee billig orkes en de Sjpasskapel koeët d’r ganse oavend sjpieële en vuur nieks drinke.
Ing prinsekapel
’t woar op inne werme murge in d’r april wie d’r Haarie op kantoeer ee tillefoontje kreeg van d’r vuurzitter van Sjtads Vastloavendsverrein ’t Sjeeter Grieën-ieezer 1954 kotweg d’r SVSG ‘54. Ze wole ins kome kalle uuver de Sjpasskapel en ’t mitdoeë an de Vasteloavend. Ze wole geer ing prinsekapel d’rbij han in ’t nuij seizoen. ‘Daan zut uur waal sjun op tied’ zag d’r Haarie. Mit ee ongertuuentje, mar ’t woeët get aafgekald en ee paar daag later gong bij d’r Haarie heem de bel. Wie heë de duur oapemaket, sjtonge doa drei here. Mar heë koeët alling d’r vuurzitter van d’r SVSG ‘54. De anger twieë koame hem waal bekind vuur, heë koeët de gezichter waal, mar heë koeët ze nit richtig heembreenge. ‘Koom noa binne here, d’r kaffe en d’r vlaam sjunt veëdig’.
Vieër kome ins kalle
‘Ich houw ’t al gezag’ begos d’r vuurzitter ‘Vieër kome ins kalle en ich zal mar direc mit duur in hoees valle. Vieër wille uch geer oeetnuudige um komend joar als de 1e Sjeeter Prinsekapel mit de vasteloavend moezikalisch mit os ronk te trekke. Dus nit alling mit d’r optoch, mar och went vieër die anger daag oeetrukke langs zale en gemeensjapshuuzer, bij ’t Tieëkezeenge, en went vieër d’r Prins proclamere. Is dat get vuur uch?’
Wat sjuuft dat..?
D’r Haarie zoog dat waal zitte, mar heë wool och nit direc isjtumme mit die vroag. Heë wool toch och geer wete wat dat opbrach vuur zieng Sjpasskapel. ‘Sjtel vieër dunt mit, wat sjuuft dat daan vuur os als Sjpaskapel?’ woar zieng begriepelikke vroag. ‘Doa kome vieër waal oeet’ zag d’r vuurzitter ‘Mar doe mos dinke an vrij-drinke, aaf en tou ing tuut friete mit ing frikandel en vuur giddere daag dat uur mittrekt ing flesj richtige Hirsjlikeur’. ‘Good’ zag d’r Haarie, ‘mar ich mot dat waal nog effe mit de jonge van de kapel besjpreëke. Mar gank d’r vanoeet dat vieër mitdunt. Zouwe vieër os daan noen mar inne op de lamp sjudde?’
Ing biezonger vroag
‘Mar ich wool egelik nóg get bekalle’, zag d’r vuurzitter en heë keek doabij gans deftig ronk. De twieë anger here, gonge rechopzitte en keke d’r Haarie och plechtig aa. ‘Namens ozze Vasteloavendsverrein d’r Sjatds Vasteloavendsverrein ‘t Sjeeter Grieënieezer 1954 (SVSG ‘54) zunt vieër noa dich gekoame mit ing biezonger vroag. Vieër proclamere dit joar d’r 22e Sjtadsprins en vieër dachte dats doe, Haarie doavuur d’r betste maan bis….! Vieër hant doarum van ’t besjtuur d’r opdrach en de ieër dich doavuur oeet te nuudige!’
Koad en werm tegelieek
‘Zag dat nog ins’ zag d’r Haarie ‘Heë dach dat heë ’t nit good hou versjtange. En d’r vuurzitter herhoalet zieng vroag. ‘Wilst doe ozze nuije Sjtadsprins weëde?’ ’t Drong nóg nit richtig tot d’r Haarie durch. Heë noom nog inne sjloek kaffe en leet de vroag durch ziene kop goa. ‘Wie sjteeste doa teëge-uuver’, vroog d’r vuurzitter nog get te vreug. ’t woeët d’r Haarie koad en werm tegelieek wie heë besefet wat die drei here hem gevroagd houwe. Egelik wool heë al direc wille isjtumme, want ’t woar al joare ziene sjtille wunsj eemoal prins te zieë, mar heë wool ’t toch óch nog mit zie sjatteleef ’t Annie bekalle. En dat zag heë och teëge de Prinsecommissie van d’r Sjatds Vasteloavendsverrein ‘t Sjeeter Grieënieezer 1954 (SVSG ‘54)
Eindelik prins van de sjtad
Twieë weëke later en ee paar vergaderinge wieër, sjloapeloze nachte, ee bezeuk an de bank en sjtonde kalle mit zie leef ‘t Annie en zieng twieë jonge woar ’t duudelik: D’r Haarie zou d’r vuur goa. Heë woar d’r ram kloar vuur! Um ziene dreum wurkelikheet te make moeët heë waal ’t sjpaargeld inzette dat heë in de vuurgoande joare bijee houw gesjraveld vuur ing sjun vakantie rees mit zie Annie en de jonge langs de westkust van Amerika. Mar noen vruiet heë zich al op de sjunste vasteloavend va zie leëve. Eindelik Prins van d’r SVSG ’54 en och nog Prins van de Sjtad. De vasteloavend kin beginne..!