InParkstad flitst de leefde vuurbei
Wat hant vier ooch nit allenui hei?
Os verleie hat os getekend
Hat van-aal vuur os betekend
D’r trüksjlaag kenne vier allemoal
’t Is vuur os gee vreëm verhoal
Trük noa boave va gans ónge
D’r opbouw hat noe plaatsj gevónge
Loestere noa moeziek, glietsje op sjnei
Kieke noa dere, ’t ken allenui hei
Nostalgie in de sjtröatjes en leëve op pleie
D’r um hin en d’r tusje de bussje en weie
’t Landsjap dat tuënt os inne hieëleboel
Oet de tied van ’t sjoefte, deep in de koel
In hieël vöal vereine doa zunt vier verbónge
Sjtamt ooch oet die tied, wie vier al zónge
Toch woar d’r lets sjprake van ee bietje mot
D’r inne wool same, d’r angere sjrók zich rot
Maar wen ’t alling doa boave weëd besjloate
Zal ’t nit sjnel get beëters hinger loate
Vier kenne os zoeë good, wat ken ’t geëve
D’r woare vöal erger tiede in os leëve
Dus loat os va ónge, zage wat vier wille
Dan zal dat d’r hónger va boave waal sjtille
Motte vier same of blieve vier apaat
D’r uëver dinke hat ginne oeëts gesjaad
Al zunt vier durch naam vanee gesjeie
De luu zunt oet ’t zelfde hoot gesjneie
Mieng hoes hat al hei en ooch doa gesjtange
En ’t is mich nog ummer hieël good gegange
I Kirchroa, i Landgraaf en al gans lang i Heële
Nurges is ’t mich oets goa verveële
Dus dreum ich maar wier van al die sjun dinger
Mit de opa’s en oma’s, de ouwesj en kinger
Ozze sjtrieëk doa mage vier os nit vuur sjame
Loat os kieke d’r hin en da sjmilte vier same
Over de schrijver
