Aline Ploeg, geboren in Brunssum, afgestudeerd in Maastricht, maar het meest verknocht aan Heerlen.

Genietend van het zonnetje loop ik voor het eerst het terrein van het Betahuis op. Een jongedame dekt de picknicktafels op het plein. Het ziet er gezellig uit. Bij de ingang van Lokaal25 (de nieuwe ‘huiskamer’ van het Betahuis, waar je terecht kunt voor spijs en drank) staat ze op me te wachten. ‘Ben jij Aline?’ vraag ik voorzichtig. ‘Je ziet er zo anders uit dan op de foto.’ Na deze wat onhandige introductie gaat het gesprek daarna gelukkig alleen nog maar de goede kant op. We gaan buiten zitten en nemen wat te drinken. Aline prijst de koek aan die er te krijgen is. Ik neem een stuk. Ze heeft gelijk, de koek is heerlijk. Dan vertelt de goedlachse Aline me haar verhaal. Een verhaal over passie voor ontwerpen en voor koken. Maar ook over blij zijn met jezelf en hoe therapie hierbij geholpen heeft.

Heerlen voelt als thuis

‘Voor mijn studie zat ik in Maastricht. Ik merkte alleen dat ik steeds vaker terug naar Heerlen ging. Het voelde hier toch meer als thuis.’ Aline besluit om terug te gaan en koopt een huis op de Sint Pietershof. ‘Inmiddels heb ik dat huis verkocht en ben ik een van de eerste bewoners van het Maankwartier. Ik zou nergens anders meer willen wonen.’ De vriend van Aline, kunstenaar David Bade, is ieder jaar een aantal maanden in het buitenland en Aline besluit een huisgenoot te nemen. In de vorm van een poes. ‘Het dier is helaas getraumatiseerd. Die is zo bang, ik heb haar nog nooit heb aangeraakt. Ik nam de poes eigenlijk voor wat gezelschap. Dat is helaas niet helemaal gelukt. Al loopt ze inmiddels met een iets minder grote boog om me heen en durft ze naar buiten. Dat is al een hele vooruitgang. Ik krijg het ook niet over mijn hart om haar weer weg te doen.’

Dubbele passie

Aline heeft een eigen bedrijf ‘Groenergras’, gevestigd in het Betahuis. Vanuit het souterrain kijkt ze uit over het aangename plein en voorziet ze haar klanten van grafische en illustratieve ontwerpen. Ze werkt veel voor niet-commerciële organisaties, maar mag ook SCHUNCK*, het Arcus College en de schouwburg tot haar klanten rekenen. ‘Met Groenergras geef ik mijn passie voor ontwerpen een plek. Ik wil de wereld mooier maken. Met mooie ontwerpen.’ Aline heeft nog een tweede passie, koken. ‘Ook hiermee wil ik de wereld mooier maken, door ervoor te zorgen dat er minder dierenleed is.’ En dat doe je door te koken? vraag ik. Aline legt uit: ‘Op 10-jarige leeftijd besluit ik vegetariër te worden (omdat het zo zielig is voor de diertjes) en vanaf mijn negentiende ben ik veganist.’ Ik wil met mijn kookkunsten mensen zo veel mogelijk informatie geven over (veganistisch) eten. Heerlen is de goede plek om dit te doen. Het liefst zou ik steeds meer willen koken, maar altijd in combinatie met mijn ontwerpwerk.’

Lees & Lunch

Haar kookkunsten vertoont Aline binnen de leesclub die ze heeft samen met Jenneke van Genegten. ‘Die ken ik vanuit de periode dat ik mijn kantoor had bij The Creative Corridor. Jenneke kiest het boek uit de Top10 van dat moment. Iedereen leest vervolgens het boek en op basis van wat er in het boek gegeten wordt, stel ik een menu samen. Het boek wordt niet speciaal uitgekozen op het eten dat er in staat. Ik heb dus wel eens heel creatief moeten koken, toen er in het boek alleen maar een boterham werd gegeten. Het is nu het 2e jaar dat we dit doen. Mensen kunnen zich via Facebook aanmelden, we hebben plek voor maximaal 15 personen per keer.’ Het publiek bestaat tot nu toe vooral uit dames, maar ook mannen zijn uiteraard van harte welkom. ‘De laatste keer was er één jongen bij, die was samen met zijn moeder.’

Deeljeverhaal

Tijdens ons gesprek merk ik op dat haar verhaal het ook goed zou doen bij Deeljeverhaal (de avonden in het Cultuurhuis waar onder het motto ‘ieders verhaal is de moeite waard’ mensen een podium geboden wordt). Aline vertelt me dat ze daar al is geweest. ‘Begin 2015 heb ik mijn verhaal daar gedaan. Maar niet over ontwerpen of veganisme. Ik vertelde op het podium over de tijd dat ik overspannen en de bezoeken daarvoor aan een psychotherapeut. Ik ben op het podium gaan staan omdat er nog altijd een taboe rust op psychotherapie. Ik ging er in eerste instantie heel stoer naartoe. Niemand kan mij iets maken. Op de weg naar huis zat ik dan jankend in mijn auto. Mij heeft het uiteindelijk ontzettend goed geholpen. Ik ging van introvert naar extravert. Ik ben nu veel blijer met mezelf.’

Meer weten over Aline Ploeg?

Meer weten over het werk van Aline: www.groenergras.com. (De huidige site is beetje verouderd. Er komt een nieuwe aan.) Haar verhaal op deeljeverhaal bekijk je HIER